Projekat “Odlazak nade“ je zapravo refleksija ljudske nemoći, ali ujedno i prikaz savremenog čoveka i njegovog duhovnog potencijala. Kao takva, ona se prosto nameće!

Ta ljudska nemoć, najviše dolazi do izražaja u trenucima kada nemamo kontrolu nad svojom sudbinom, pogotovo kada naš život obeleže gubici i tragedije. Nakon svega, ostaje velika praznina i bezbroj pitanja. Odsustvo nade je ujedno i odsustvo optimizma kao rezulat duhovnog posrnuća savremenog čoveka, kao i njegove nemoći da se odupre načinima na koje današnjica deluje na nas. Zato autor ima potrebu da svoj dosadašnji pristup  u crtežu i slici, prenese u jednu novu, kombinovanu tehniku u vidu eksperimentalne vizualizacije svog, privatnog i unutrašnjeg sveta – moj etar – moja utopija.